​
Schrijven met licht


Met behulp van een camera wordt 'de werkelijkheid' geregistreerd zegt men, maar is dat zo? De teruggekaatste lichtstralen hebben opde lichtgevoelige drager (film of sensor) een beeld gemaakt dat analoog is met de werkelijkheid, maar niet identiek.Bij de verwerking van het opgenomen beeld wordt het oorspronkelijk beeld nog wat verder vervreemd van de realiteit. Maar er is nog meer dat een fotografisch beeld, ogenschijnlijk een momentopname van de werkelijkheid, verder wegdrijft van die werkelijkheid.

Er is immers de fotograaf die vanaf het begin van het proces intentionaliteit toevoegt. In eerste instantie kiest hij het onderwerp of ensceneert het. Verder richt de maker zijn camera op een welbepaald deel van de 'werkelijkheid', dat hij door een kader te trekken afzondert  van de rest. Vervolgens, op een door hem gekozen moment in de tijd, drukt hij af. Daarbij gebruikt hij alle technische mogelijkheden die de camera biedt (kadrering, belichting, scherpstelling, beweging enz.) om het onderwerp te beheersen.
 
Eenmaal de sluiter zich opent, zet het licht zich via de lens automatisch en in één keer vast op een fotografische emulsie of op een digitale sensor. Het vastgelegde beeld wordt nog verder getransformeerd in het labo of op de computer en bij het afdrukken en presenteren. Eén en ander impliceert dat de maker of kunstenaar heel wat mogelijkheden heeft om het beeldmateriaal te beïnvloeden.
​
Uiteindelijk is het aldus bekomen fotografisch beeld dan een subjectieve momentopname van de werkelijkheid, de uitdrukking van de emoties en creativiteit van de kunstenaar.